Saturday, 4 February 2012


آن زلف سر کجت
همه چین چین شکن شکن
مویت برای بستن دلها رسن رسن
همه دلها رسن رسن
گیسو فشانده بر سر دوش و نهان شدی
چون یاس نو رسی گل خندانبه زیر و بر
هر دم رمیده ای چو یکی کبک و بی تو من
هر سو دوان دوان به وفایت چمن چمن
داری زکات حسن و ندانی به کی دهی
من مستحقم ای شه خوبان به من به من
لطف و احسان به من به من
خوش و شادان به من به من
من مستحقم ای شه خوبان به من به من

ما غیر تو اندر دو جهان یار نداریم جانم یار نداریم
بی روی تو آخر به جهان کار نداریم جانم کار نداریم
حبیب کار نداریم
تویی حبیب من یار تویی طبیب من یار
 
 
 

No comments: